|
Omschrijving |
Op 13 maart 1964 werd de 28-jarige Kitty Genovese vlak bij haar woning in Queens (New York) aangevallen en vermoord. Twee weken later bracht een journalist aan het licht dat 38 buurmensen wisten dat de jonge vrouw in nood was, maar dat niemand van hen een vinger uitstak om haar te redden, ook al bleef ze een half uur lang om hulp roepen. De zaak werd het schoolvoorbeeld van een psychologisch fenomeen, het omstandereffect (of syndroom van Genovese). Dat houdt in dat mensen zich liever afzijdig houden en hun nek niet uitsteken. Iemand anders zal wel het initiatief nemen, redeneren we dan.
‘38 témoins’ neemt een koppel als spil van de vertelling. Wanneer de politie het lichaam van een neergestoken jonge vrouw aantreft in de hal van een flatgebouw, komt Louise Morvand (Sophie Quinton) net terug van een lange zakenreis. Samen met haar echtgenoot Pierre woont ze in een appartement dat uitkijkt op de plaats van de misdaad. Pierre (Yvan Attal) heeft ook niets zien gebeuren, omdat hij die avond aan het werk was in de haven, zegt hij. Een ijverige journaliste (Nicole Garcia) vermoedt echter dat er meer aan de hand is en gaat op onderzoek.
Een van de volgende nachten biecht Pierre een slapende Louise op dat hij de nacht van de moord wel thuis was en wakker werd van hartverscheurende kreten, dat hij wel door het raam heeft gekeken maar niets heeft ondernomen. En dat hij nu door zijn geweten wordt gekweld. De volgende morgen vertelt Louise Pierre dat ze heeft gedroomd dat hij haar lang heeft toegesproken. Pierre antwoordt dat ze dit niet alleen heeft gedroomd maar dat hij, die anders zo zwijgzaam is, inderdaad met haar heeft gesproken. |
