|
Omschrijving |
Michael Connolly heeft een hersenverlamming en woont in Carrigmore, een instelling voor personen met en lichamelijke handicap in Ierland, als Rory O’Shea een jongeman met de aandoening van Duchenne, de groep komt vervoegen.
Zijn entree is al bijna legendarisch: een boenmachine glijdt over de vloer terwijl de bewoners als zombies naar de TV kijken. Rory rijdt binnen, zijn haar vol gel en in pieken. Hij zegt: “Is het hier altijd zo’n dolle boel of is er iemand jarig ?” terwijl iedereen hem stom begaapt. In het verhaal wil Rory zo snel mogelijk weg uit Carrigmore om zelfstandig te wonen met een assistent. In zijn pogingen neemt hij Michael met zich mee, die een meer avontuurlijk leven ook wel ziet zitten. Michael praat onverstaanbaar door zijn handicap en niemand begrijpt hem behalve Rory. De twee twintigers worden vrienden. Een beetje het verhaal van de schorpioen en de kikker: de twee hebben elkaar nodig. Ze feesten, gaan op stap op café, maken plezier, ruzie en het onvermijdelijke gebeurt: Michael wordt verliefd op Siobhan (hun assitente), met een afwijzing met alle gevolgen. Aan het einde van de film sterft Rory ten gevolge van een longontsteking die hij opliep in de koude door de regen te rijden |
