|
Omschrijving |
Documentairemaker Raymond Depardon trok met zijn camera naar de Franse hooglanden, naar verafgelegen hofstedes waar zelfs de melkwagen allang niet meer passeert, en kwam terug met een reeks elegische portretten van mensen van een uitstervend ras: landbouwers.
De meesten onder hen zijn even zwijgzaam als de winterse landschappen die hen omringen, maar af en toe zet er eentje z'n ziel op een kier en dan komen er prachtige verhalen los. De ontmoeting met hoevenaar Abel Jean Roy en zijn nietsnut van een zoon Daniel is zelfs hilárisch ('Imbeciel!'), maar over het algemeen is de toon droef en melancholisch: 'Ik kan het werk niet meer aan,' horen we een stokoude boer verkondigen, 'en er is niemand meer om voor de dieren te zorgen.' |