|
Omschrijving |
Een goede goocheltruuk bestaat altijd uit drie delen weet Cutter (Michael Caine) ons te vertellen aan het begin van de film. En Cutter kan het weten want hij is de 'ingeneur', de man achter de schermen die zorgt voor het ontwerp en tot stand komen van de truken. Eerst stelt men iets voor, het gegeven waarrond de ganse 'act' eigenlijk gebouwd wordt (The Pledge). Daarna volgt de truc zelf, iets wat als normaal of gewoon wordt aanzien, wordt iets speciaals, iets onverklaarbaars. Men laat iets verdwijnen bijvoorbeeld (The Turn). Maar het belangrijkste element van het drieluik is wat hierop volgt, iets wat men omschrijft als The Prestige. Door het verdwenen object te voorschijn te toveren bijvoorbeeld het publiek met verstomming slaan. Dat zijn de drie bestanddelen waaruit een goede goocheltruc bestaat.
Robert Angier (Hugh Jackman) en Alfred Borden Christian Bale) zijn twee ambitieuze magiërs die als voorlopig hoogtepunt van hun carrière samen zorgen voor een truc die dagelijks bij heel wat mensen de mond doet openvallen. Een knappe jongedame (Piper Perabo) wordt gekneveld omhoog gehesen en verdwijnt hierna met een plons in een soort glazen liftconstructie die met een harde klap dichtvalt, meteen afgesloten met een stevig slot. Het gordijn valt en de spanning onder de toeschouwers stijgt. Maar het komt goed natuurlijk en de dame huppelt even later met een brede lach op de mond op de bühne, gezond en wel, gespaard gebleven van een gruwelijke verdrinkingsdood. Tot die ene keer. De man achter de coulissen die een oogje in het zeil houdt heeft niet alleen de chronometer in de hand maar ook een joekel van een bijl, voor het geval iets verkeerd loopt. En die keer gaat het heel erg fout. Het kaliber van de bijl mag dan indrukwekkend zijn, de dikte van het glas is het ook en de tijd bijzonder beperkt waardoor de afloop fataal is voor het meisje.
Vanaf nu maakt de samenwerking tussen de twee plaats voor een enorme rivaliteit. Elk van hen wil de ander overtreffen met een nog spectaculairder truc, een nog indrukwekkender vertoning. Het belangrijkste is dus elkaar de loef afsteken maar ook elkaar stokken in de wielen steken kan helpen in de bittere, onderlinge strijd. In het zoeken naar de ultieme tovertruc is het in de mist zien gaan van zijn tegenstrever natuurlijk zalig wanneer een volle zaal er getuige van is hoe de man met de hoge hoed spreekwoordelijk op zijn bek gaat. Maar het maakt de strijd er enkele maar bitser en grimmiger op. De grenzen worden in die mate verlegd dat de inzet nog groter wordt. |
